Τρώγοντας σαν να μην υπάρχει πλανήτης Β: Σπατάλη τροφίμων

Τα τελευταία χρόνια, περισσότεροι άνθρωποι έχουν συνειδητοποιήσει τις τεράστιες ποσότητες τροφίμων που πηγαίνουν στα σκουπίδια σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, υπάρχει μια κοινή παρανόηση ότι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτήν την κρίση ως άτομα στα σπίτια μας.

Σε έναν κόσμο όπου ένας στους δέκα ανθρώπους υποσιτίζεται, η σπατάλη τροφίμων είναι ένα σοβαρό ζήτημα κοινωνικής δικαιοσύνης.

Είναι ένα θέμα που ΠΡΕΠΕΙ να γίνει addressed.

Ωστόσο, καθώς αυξάνεται η επισιτιστική ανασφάλεια, τα επιστημονικά μοντέλα δείχνουν ότι οι αγρότες καλλιεργούν περισσότερο από αρκετό φαγητό για να θρέψουν κάθε άνθρωπο στον πλανήτη. Το πρόβλημα είναι ότι τα περισσότερα τρόφιμα δεν παράγονται για να ταΐσουν τους ανθρώπους, πόσο μάλλον για να τερματιστεί η πείνα στον κόσμο. Αντίθετα, οι εργοστασιακές φάρμες τις απορρίπτουν σε χωματερές που εκπέμπουν μεθάνιο.

Η εικόνα είναι από το Circular από το άρθρο: Canada looks to reduce food waste through ‘sustainable insect production’ :https://www.circularonline.co.uk/news/canada-looks-to-reduce-food-waste-through-sustainable-insect-production/

Τα απόβλητα τροφίμων δεν βλέπουμε

Η κτηνοτροφία καταναλώνει το 83% της καλλιεργούμενης γης. Όταν συνδυάζεται με τη γη που απαιτείται για την καλλιέργεια καλαμποκιού και σόγιας για ζωοτροφές, πάνω από το ένα τρίτο της κατοικήσιμης επιφάνειας της Γης είναι αφιερωμένο στη γεωργία ζώων. Αυτό το τεράστιο οικολογικό αποτύπωμα είναι ήδη απαράμιλλο και αυτό το οικολογικό αποτύπωμα δεν έχει υπάρξει ποτέ από καμία άλλη βιομηχανία στην ιστορία. Ωστόσο, ενώ τα εκτρεφόμενα ζώα τρώνε πέντε φορές περισσότερη τροφή από όλους τους ανθρώπους στον πλανήτη μας, το κρέας και τα γαλακτοκομικά μαζί παρέχουν λιγότερο από το ένα πέμπτο των διατροφικών αναγκών των καταναλωτών. Με άλλα λόγια, η τροφή που καλλιεργείται για τη διατροφή των εκτρεφόμενων ζώων είναι εκθετικά μεγαλύτερη από την τροφή που παράγεται από αυτά τα ζώα.

Η εικόνα είναι από το VC Reporter από το άρθρο: EYE ON THE ENVIRONMENT | FAQs on food scrap collecting | News 

Αν σκεφτεί κανείς ότι το 26% του κρέατος πηγαίνει στα σκουπίδια, αυτό σημαίνει ότι ένα στα τέσσερα ζώα που εκτρέφεται, εκτρέφεται και αναγκάζεται να υποφέρει για ανθρώπινη κατανάλωση, μόνο για να πεθάνει προτού το σώμα του φτάσει στο πιάτο κάποιου, όπου για την ακρίβεια δεν θα φτάσει καν στο πιάτου κάποιου ανθρώπου αφού θα πεταχτεί στα σκουπίδια. Από τα 200 εκατομμύρια ζώα της ξηράς που σφάζονται κάθε μέρα σε όλο τον κόσμο, αυτό είναι 52 εκατομμύρια αγελάδες, χοίροι, κοτόπουλα, πρόβατα και κατσίκες την ημέρα. Πάνω από 18 δισεκατομμύρια ζώα το χρόνο σφάζονται για να πεταχτούν στα σκουπίδια.

Οι ηθικές συνέπειες είναι ήδη τερατώδεις. Αλλά, αν συνεχίζετε να μετράτε, αυτοί οι συγκλονιστικοί αριθμοί αποκαλύπτουν μια άλλη φρικτή αλήθεια. Ότι κάθε χρόνο, καλλιεργείται περισσότερη τροφή για να ταΐσει τα εκτρεφόμενα ζώα που πετιούνται στα σκουπίδια παρά για να ταΐσει όλους τους ανθρώπους στη Γη και άμα λάβουμε στα υπόψιν μας ότι 25 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν από υποσιτισμό, όλα δείχνουν ότι κάτι κάνουμε πολύ λάθος.

Πεταμένο γάλα

Οι γαλακτοπαραγωγοί κατηγόρησαν την πανδημία του COVID-19 ότι «αναγκάστηκαν» να πετάξουν το γάλα 9 εκατομμυρίων αγελάδων, ύψους 3,7 εκατομμυρίων γαλονιών την ημέρα. Όμως, η αλήθεια είναι ότι η γαλακτοβιομηχανία πετάει γάλα εδώ και δεκαετίες. Ακόμη και πριν από την πανδημία, το 31% των γαλακτοκομικών προϊόντων κατέληγε σε λιμνοθάλασσες λυμάτων, λάκκους κοπριάς και χωματερές. Οι κρατικές επιδοτήσεις σε λιγότερη κλίμακα στην Ελλάδα αλλα σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο χρησιμεύουν μόνο για να επιδεινώσουν το πρόβλημα των απορριμμάτων του κλάδου, καθώς η πολιτική του USDA ( U.S. agricultural health, administer the Animal Welfare Act) διασφαλίζει ότι η γαλακτοβιομηχανία λαμβάνει εκατομμύρια δολάρια των φορολογουμένων για να αντισταθμίσει την «υπερβολική» παραγωγή γάλακτος και τυριού. Παρά την αντίστροφη λογική που παίζει, η γαλακτοβιομηχανία έχει δίκιο για ένα πράγμα: η ζήτηση για αγελαδινό γάλα μειώνεται σταθερά. Καθώς περισσότεροι καταναλωτές συνειδητοποιούν τις επανειλημμένες καταχρήσεις των αγελάδων γαλακτοπαραγωγής και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της παραγωγής γαλακτοκομικών προϊόντων, κάνουν τη μετάβαση στα φυτικά γάλατα – μια πολύ πιο βιώσιμη επιλογή για τον πλανήτη μας.

Η εικόνα είναι από το The Revelator από το άρθρο: Food Waste in the Time of COVID-19: The Real Reason to Cry Over Spilt Milk : https://therevelator.org/food-waste-spilt-milk/

Μαζί με τα 18 δισεκατομμύρια ζώα της ξηράς που πετιούνται κάθε χρόνο, τέσσερα στα δέκα ψάρια -σχεδόν τα μισά από αυτά που πιάνονται και σκοτώνονται για τροφή- αφήνονται να σαπίσουν. Μέχρι και 2 τρισεκατομμύρια ψάρια αλιεύονται σε όλο τον κόσμο σε ένα δεδομένο έτος. Και αυτό δεν υπολογίζει καν τα 714 εκατομμύρια λίβρες «παρεπιπτόντων αλιευμάτων» – συμπεριλαμβανομένων 300.000 δελφινιών και φαλαινών, καθώς και 250.000 θαλάσσιων χελωνών που απειλούνται με εξαφάνιση – που μπλέχτηκαν και σκοτώθηκαν σε δίχτυα ψαρέματος. Όλα αυτά τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν μια αλήθεια: ο κλάδος της αλιείας θυσιάζει δισεκατομμύρια ζωές, για να μεγιστοποιήσει τα κέρδη.

Κύκλοι απορριμμάτων

Όταν τα ζώα πεθάνουν πριν φτάσουν στο σφαγείο, το σώμα τους πιθανότατα θα καταλήξει σε χωματερή με άλλα απορρίμματα καταναλωτών. Οι χωματερές είναι μια σοβαρή πηγή μεθανίου, το οποίο είναι 86 φορές πιο ισχυρό στη θέρμανση της ατμόσφαιράς μας από το διοξείδιο του άνθρακα. Αυτές οι εκπομπές μεθανίου, σε συνδυασμό με όλες τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου που σχετίζονται με την κτηνοτροφία και τη σχετική αποψίλωση των δασών, μας βυθίζουν ακόμη πιο βαθιά στην κλιματική κρίση. Αν θέλουμε να προστατεύσουμε το μέλλον μας και το μέλλον του πλανήτη μας, πρέπει να λογοδοτήσουμε όσο αφορά σε αυτή την αλόγιστη σπάταλη, που έχει να κάνει με την πιο καταστροφική βιομηχανία που είναι η κτηνοτροφία ή γαλακτοβιομηχανία και το ψάρεμα.

Η κτηνοτροφία είναι απόβλητα τροφίμων

Ο τερματισμός της σπατάλης φαγητού δεν ξεκινά με τον καθαρισμό του πιάτου μας — ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΟ ΤΙ ΒΑΖΟΥΜΕ ΣΤΟ ΠΙΑΤΟ ΜΑΣ. Εάν όλοι σήμερα στρεφόμασταν σε μια φυτική διατροφή, θα μπορούσαμε να ταΐσουμε ολόκληρο τον αναπτυσσόμενο πληθυσμό μας και να μειώσουμε την ποσότητα της γης που χρειάζεται για τη κτηνοτροφία κατά ένα απίστευτο 75%. Μπορούμε να τερματίσουμε την παγκόσμια πείνα , την αποψίλωση των δασών, την κλιματική κρίση και την υποδούλωση και χρήση των ζώων με το να τρώμε φυτικά και άρα καλύτερα για τον εαυτό μας.

Άραγε τι είναι δυσκολότερο; Να αφήσουμε πίσω μας τα ήθη και τα έθιμα που μας έμαθαν να τρώμε ζώα; ΄Η να τρώμε μια φυτική διατροφή η οποία δεν στερεί ούτε στον άνθρωπο ούτε στα ζώα την ζωή τους- και μας επιτρέπει να ζούμε στο μοναδικό σπίτι που ξέρουμε;

ΚΑΙ αυτό δεν είναι κανένα άλλο πέρα από τον πλανήτη μας.

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s