*Πριν ξεκινήσει το άρθρο να διευκρινίσουμε ότι ο τίτλος «Γνωρίζοντας τα ζώα της φάρμας» έχει χρησιμοποιηθεί όχι για να δηλώσει ότι τα ζώα ανήκουν στις φάρμες (καθώς τα ζώα δεν ανήκουν πουθενά, και δεν είναι ιδιοκτησία κανενός), αλλά τον χρησιμοποιούμε διότι πολύς κόσμος αντιλαμβάνεται τα ζώα μέσα από κατηγορίες.
Οι γαλοπούλες είναι από τη φύση τους περίεργα πουλιά και περνούν μεγάλο μέρος του χρόνου τους εξερευνώντας και αναζητώντας τροφή. Οι άγριες γαλοπούλες είναι ικανές να πετούν και να τρέχουν με υψηλές ταχύτητες. Η παραγωγή αυτών των πλασμάτων περιορίζει σοβαρά τη φυσική συμπεριφορά τους όπου είναι κακή για την ψυχική τους υγεία. Οι γαλοπούλες μπορούν να ζήσουν μέχρι και 10 χρόνια, αλλά σφάζονται στις 14 έως 18 εβδομάδες, περίπου το 2 τοις εκατό της φυσικής τους διάρκειας ζωής δηλαδή ζουν maximum μέχρι 3 μισή μηνών.
ΓΡΗΓΟΡΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ
Οι γαλοπούλες εκτρέφονται επιλεκτικά για να μεγαλώνουν πιο γρήγορα, να παχαίνουν και να έχουν πολύ μεγάλους μύες στο στήθος. Αυτό έχει οδηγήσει σε διάφορα προβλήματα υγείας, συμπεριλαμβανομένου των επώδυνων διαταραχών στα πόδια καθώς και αποτυχία του συστήματος των σωμάτων τους όπου πολλές φόρες οδηγεί σε συγκοπή. Η επιλεκτική αναπαραγωγή έχει επίσης περιορίσει τη συμπεριφορά τους. Οι γαλοπούλες δεν μπορούν πλέον να πετάξουν και συχνά δυσκολεύονται να περπατήσουν και να ζευγαρώσουν. Λόγο της εντατικής εκτροφής τους και του αυξανόμενου βάρους τους δεν μπορούν πλεον να ζευγαρώσουν φυσικά και αντ’ αυτού τα θηλυκά γονιμοποιούνται τεχνητά.
ΥΠΕΡ-ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ
Οι υπερβολικά γεμάτες φάρμες έχουν σαν αποτέλεσμα τον υπερπληθυσμό των ζωών και οι γαλοπούλες δυσκολεύονται να μετακινηθούν για να φτάσουν σε τροφή και νερό. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ότι πολλές φορές δεν μπορούν να ξεφύγουν και αποφύγουν άλλες επιθετικές γαλοπούλες. Το περιβάλλον τους επίσης επιδεινώνεται πιο γρήγορα. Τα σκουπίδια υγραίνονται από τα απόβλητα των πτηνών και απελευθερώνουν αμμωνία στον αέρα. Σε αυτές τις συνθήκες ζωής οι γαλοπούλες συχνά υποφέρουν από επώδυνες πληγές στο δέρμα και στα πόδια, καθώς και προβλήματα με τα μάτια και το αναπνευστικό. Σε συνδυασμό με τον κακό αερισμό, ο υπερπληθυσμός μπορεί να οδηγήσει σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες, προκαλώντας δυσφορία στα πουλιά και θερμικό στρες.
ΔΙΑΔΟΣΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ
Οι μέθοδοι εντατικής παραγωγής προκαλούν άγχος στις γαλοπούλες και όταν τα ζώα είναι πιεσμένα είναι πιο ευαίσθητα σε ασθένειες. Επιπλέον, ο υπερπληθυσμός αυξάνει τον κίνδυνο εξάπλωσης μολυσματικών ασθενειών. Το ξέσπασμα της γρίπης των πτηνών το 2007 στο Ηνωμένο Βασίλειο είχε καταστροφικές επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία όπως και στις γαλοπούλες.
ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΦΩΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΠΑΣΙΜΟ ΡΑΜΦΟΥΣ
Η διατήρηση των γαλοπούλων σε υπερπλήρη και άγονα περιβάλλοντα αυξάνει την επιθετικότητα μεταξύ τους, γεγονός που οδηγεί σε άγχος και τραυματισμούς. Για να μειωθεί η επιθετικότητα, οι γαλοπούλες συχνά διατηρούνται σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού για να γίνουν λιγότερο δραστήριες. Ωστόσο, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε οφθαλμικές ανωμαλίες και τύφλωση.
Το ράμφισμα των φτερών και ο κανιβαλισμός είναι προβλήματα που συναντιόνται στις μονάδες παραγωγής. Με πολύ λίγα ερεθίσματα στο περιβάλλον τους για να ερευνήσουν και να εξερευνήσουν, η γαλοπούλα συχνά αρχίζει να ραμφίζει η μία την άλλη. Για να μειωθεί ο τραυματισμός από το ράμφισμα των φτερών, όταν οι γαλοπούλες είναι μιας ημέρας, κόβεται μέρος του ράμφους τους. Αυτή η διαδικασία είναι επώδυνη αλλά εκτελείται χωρίς αναισθητικό.
ΣΦΑΓΗ
Οι γαλοπούλες δεν έχουν την ευκαιρία να αναπνεύσουν καθαρό αέρα ή να νιώσουν τον ήλιο στην πλάτη τους μέχρι να χωθούν σε φορτηγά που προορίζονται για σφαγή. Μεταφέρονται για ώρες χωρίς φαγητό ή νερό σε όλες τις ακραίες καιρικές συνθήκες – και πολλές από αυτές πεθαίνουν σε αυτό το εφιαλτικό ταξίδι.
Οι γαλοπούλες υποφέρουν από σπασμένα πόδια και φτερά (και μπορεί ακόμη και να πεθάνουν) από σκληρό χειρισμό κατά τη διάρκεια που τις ακινητοποιούν για να μπουν στο κλουβί και να μεταφερθούν στο σφαγείο. Όταν φτάσουν, στον «τελικό» προορισμό τους (το σφαγείο) υποφέρουν περαιτέρω πόνο και αγωνία με το να τις κρεμάσουν ανάποδα από τα πόδια τους πριν τις σφάξουν.
Οι γαλοπούλες παλεύουν πριν μείνουν αναισθητοποιημένες (συνήθως μέσω ηλεκτρικού λουτρού νερού), το οποίο μπορεί να προκαλέσει εξαρθρώματα οστών και κατάγματα. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο νόμος τους επιτρέπει να κρεμαστούν για έως και 3 λεπτά πριν από την αναισθητοποίηση, προκαλώντας σημαντική ταλαιπωρία, πανικό και τρόμο. Σε ορισμένες χώρες, αυτός ο χρόνος παραμονής πριν την αναισθητοποίηση μπορεί να είναι μεγαλύτερος. Χτυπώντας τα φτερά τους ενώ βρίσκονται στη γραμμή του δεσμού σημαίνει ότι μερικές φορές αγγίζουν το ηλεκτρισμένο λουτρό πριν τα κεφάλια τους εισέλθουν στο νερό, προκαλώντας επώδυνες ηλεκτροπληξίες.
Μετά την αναισθητοποίηση, οι γαλοπούλες σκοτώνονται κόβοντας τους έναν συνδυασμό φλεβών/αρτηριών στο λαιμό τους. Ωστόσο, μερικές μπορεί να μην ζαλιστούν τελείως και να ανακτήσουν τις αισθήσεις τους πριν κοπεί ο λαιμός τους. Εάν οι κύριες αρτηρίες δεν κοπούν αποτελεσματικά, μπορεί ακόμη και να έχουν τις αισθήσεις τους καθώς βυθίζονται στη δεξαμενή που ζεματίζει.
Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, οι γαλοπούλες θανατώνονται συχνά σε μικρότερα «εποχικά» σφαγεία ή σε εγκαταστάσεις στις φάρμες. Αυτό μερικές φορές γίνεται με εξάρθρωση του αυχένα, το οποίο μπορεί να πραγματοποιηθεί από μη εκπαιδευμένο προσωπικό και χωρίς προκαταρκτική αναισθητοποίηση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να τους κόψουν το λαιμό χωρίς προκαταρκτική αναισθητοποίηση. Αυτό είναι παράνομο στην ΕΕ, αν και γίνονται εξαιρέσεις για τη θρησκευτική σφαγή. Οι γαλοπούλες μερικές φορές μαδούνται μέσα σε δευτερόλεπτα μετά την εξάρθρωση του λαιμού, όταν μπορεί να είναι ακόμα ζωντανές και να έχουν τις αισθήσεις τους.
Στις ΗΠΑ, υπολογίζεται ότι 46 εκατομμύρια γαλοπούλες σκοτώνονται κάθε χρόνο μόνο για την Ημέρα των Ευχαριστιών. Tην Ημέρα των Ευχαριστιών ο κόσμος γιορτάζει την ελευθερία, την οικογένειά και τα μικρά πράγματα που μας φέρνουν ευτυχία.
Είναι λυπηρό ειρωνικό και παράδοξο το γεγονός ότι αυτή η γιορτή κορυφώνεται με ένα γεύμα που αντιπροσωπεύει την υποταγή, την στέρηση ελευθερίας, των αποχωρισμό οικογενειών και την υποδουλώσει και χρήση αυτών των πλασμάτων.
270 εκατομμύρια γαλοπούλες σκοτώνονται ετησίως στις Ηνωμένες Πολιτείες, η συντριπτική πλειοψηφία εκτρέφεται σε βιομηχανικά εργοστάσια ζώων. Ένα μόνο σφαγείο μπορεί να σκοτώσει 360 γαλοπούλες το λεπτό ή 518.000 σε ένα 24ωρο. Όπως όλα τα πτηνά που εκτρέφονται βιομηχανικά, οι γαλοπούλες δεν καλύπτονται από τον νόμο περί προστασίας των ζώων ή τον ομοσπονδιακό νόμο περί ανθρώπινης σφαγής. Αντ’ αυτού υπομένουν ακραίο στρες από τη στιγμή που γεννιούνται μέχρι την ημέρα που σφάζονται.
Πολλοί άνθρωποι σκέφτονται τις γαλοπούλες ως άσχημες και ανόητες, αλλά οι γαλοπούλες είναι όμορφα κοινωνικά, και παιχνιδιάρικα πουλιά που απολαμβάνουν τη συντροφιά των άλλων. Απολαμβάνουν να τους χαϊδεύουν τα φτερά τους και τους αρέσει να κελαηδούν. Όποιος περνά χρόνο μαζί τους σε καταφύγια μαθαίνει γρήγορα ότι οι γαλοπούλες έχουν υπέροχες, διαφορετικές και πολύπλοκες προσωπικότητες όπως οι σκύλοι και οι γάτες.
Οι γαλοπούλες έχουν τροποποιηθεί γενετικά για να παχαίνουν γρήγορα επειδή έτσι είναι πιο κερδοφόρες. αλλά στη φύση, η αθλητική ικανότητα της γαλοπούλας είναι εντυπωσιακή. Οι άγριες γαλοπούλες μπορούν να πετάξουν με ταχύτητες έως και 55 μίλια την ώρα και να τρέχουν με ταχύτητες έως και 25 μίλια την ώρα.
Όταν δεν αναγκάζονται να ζουν σε βρώμικο περιβάλλον, οι γαλοπούλες περνούν τις μέρες τους φροντίζοντας τα μικρά τους, φτιάχνοντας φωλιές, αναζητώντας τροφή, κάνοντας λουτρά με σκόνη. Οι άνθρωποι που φροντίζουν τις γαλοπούλες στα καταφύγια τις αποκαλούν «φυσικούς ντετέκτιβ». Είναι από τη φύση τους περίεργες, και κοιτάζουν πάντα νέα αξιοθέατα και μυρωδιές και απολαμβάνουν να χαιρετούν τους επισκέπτες.
Οι αρσενικές γαλοπούλες, είναι μεγαλύτερες και έχουν πιο πολύχρωμο φτέρωμα από τις θηλυκές γαλοπούλες. Οι γαλοπούλες γεννιούνται με έγχρωμη όραση όπως και η δική μας και στη φύση μένουν με τις μητέρες τους μέχρι τους πρώτους πέντε μήνες της ζωής τους όπου μαθαίνουν πολλές σημαντικές κοινωνικές δεξιότητες και τις κανονικές φωνητικές και οπτικές επικοινωνίες που είναι απαραίτητες για τη ζωή στο κοπάδι. Αυτά τα ευγενικά πουλιά είναι πολύ συνδεδεμένα με τα μικρά τους – στην άγρια φύση, μια μητέρα γαλοπούλα θα υπερασπιστεί με θάρρος την οικογένεια της από τα αρπακτικά.
Ο Erik Marcus, ο συγγραφέας του Vegan: The New Ethics of Eating, έχει περάσει αρκετό χρόνο με γαλοπούλες σε καταφύγια. Αναφέρει ότι, «Οι γαλοπούλες θυμούνται το πρόσωπό σου και κάθονται όλο και πιο κοντά σου. Επιστρέψτε μέρα με τη μέρα και, σε λίγο, μερικά πουλιά θα σας επιλέξουν ως τον πιο αγαπημένο τους και θα έρθουν τρέχοντας κοντά σας όποτε φτάσετε».
Αξίζει σε αυτά τα υπέροχα και μοναδικά πλάσματα να τα εκτρέφουμε, υποδουλώνουμε, και χρησιμοποιούμε ώστε να τα τρώμε τα Χριστούγεννα; μαζί με γέμιση; Πλάσματα που βιώνουν χαρά, πόνο, άγχος και έχουν την ανάγκη να παίξουν με τα παιδία τους και να είναι ελεύθερα. Και όλα αυτά γιατί; για να ευχηθούμε αγάπη γύρω από ένα τραπέζι που έχει μόνο πόνο.
Zero Way Of Life 