Βρισκόμαστε σε μια κλιματική κρίση. Ο πλανήτης μας θερμαίνεται και ως αποτέλεσμα, το κλίμα μας αλλάζει και το περιβάλλον μας υποβαθμίζεται ολοένα και περισσότερο.
Κάθε χρόνο, απελευθερώνουμε δισεκατομμύρια τόνους αερίων θερμοκηπίου στο περιβάλλον, μέσω της καύσης ορυκτών καυσίμων. Αυτά τα αέρια εργάζονται για να παγιδεύουν θερμότητα στην ατμόσφαιρα της Γης μας και ως άμεσο αποτέλεσμα, ο πλανήτης μας θερμαίνεται σταθερά για πολλά χρόνια και με πιο επιταχυνόμενο ρυθμό τελευταία.
Ενώ υπάρχει κάποια διαφωνία γύρω από το κρίσιμο όριο για την παγκόσμια θερμοκρασία, αποφασίστηκε στη Συμφωνία του Παρισιού του 2015 ότι θα έπρεπε να διατηρήσουμε τον μέσο όρο κάτω από 2°C, αν και κατά προτίμηση 1,5°C. Δυστυχώς, τα δεδομένα δείχνουν ότι έχουν περάσει περίπου 344 μήνες από τότε που καταγράψαμε έναν μήνα κάτω του μέσου όρου για την παγκόσμια θερμοκρασία.
Αυτή η θέρμανση του πλανήτη είναι υπεύθυνη για την εμφάνιση πιο ακραίων καιρικών φαινομένων, το λιώσιμο των πάγων της Αρκτικής, τον θάνατο των κοραλλιογενών υφάλων, την ερημοποίηση, την απώλεια βιοποικιλότητας και τη λειψυδρία. Η λίστα συνεχίζεται. Καμία γωνιά του πλανήτη δεν είναι απρόσβλητη από τις καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Από τις πυρκαγιές που έκαψαν 18,626 εκατομμύρια εκτάρια αυστραλιανής γης μεταξύ Ιουνίου 2019 και Μαΐου 2020 έως τις κινεζικές πλημμύρες του 2020 που εκτόπισαν 744.000 ανθρώπους σε 26 επαρχίες.
Η κατάσταση φαίνεται τραγική. Τη στιγμή της συγγραφής, το Climate Clock υπολόγισε ότι είχαμε περίπου 6 χρόνια και 228 ημέρες για να δράσουμε, πριν από μια μη αναστρέψιμη κλιματική καταστροφή.
Όπως παρατήρησε ο Αντόνιο Γκουτέρες, Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών στη Σύνοδο Κορυφής για τη Δράση για το Κλίμα το 2019: «η έκτακτη ανάγκη για το κλίμα είναι ένας αγώνας που χάνουμε, αλλά είναι ένας αγώνας που μπορούμε να κερδίσουμε».
Τα αέρια του θερμοκηπίου, όπως το διοξείδιο του άνθρακα, το μεθάνιο και το υποξείδιο του αζώτου, είναι εκείνα που παγιδεύουν την ηλιακή ενέργεια στην ατμόσφαιρα της Γης. Σε υψηλούς όγκους, αυτά τα αέρια προκαλούν τη θέρμανση του πλανήτη με αφύσικο ρυθμό. Αυτό το φαινόμενο γνωστό αλλιώς ως φαινόμενο του αερίου του θερμοκηπίου ή υπερθέρμανση του πλανήτη. Αυτή η σταδιακή θέρμανση προκαλεί πραγματικό πρόβλημα για τη ζωή στη Γη. Η άνοδος της θερμοκρασίας φέρνει μαζί της μια πληθώρα αρνητικών συνεπειών: συχνότερα και πιο έντονα καιρικά φαινόμενα, υψηλότερη στάθμη της θάλασσας και αυξημένη οξύτητα των ωκεανών, καθώς και υψηλότερα ποσοστά εξαφάνισης της άγριας ζωής. Τώρα περισσότερο από ποτέ, είναι σημαντικό να κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να σταθεροποιήσουμε την αυξανόμενη παγκόσμια θερμοκρασία. Είναι ένα τεράστιο έργο. Όμως, καθώς περίπου το 50-65% όλων των αερίων του θερμοκηπίου είναι ανθρωπογενή, υπάρχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης και αλλαγής.
Πώς μπορούμε λοιπόν να βοηθήσουμε στη μείωση της ποσότητας των αερίων του θερμοκηπίου που απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα; Λοιπόν, για πολύ καιρό, η απάντηση σε αυτό το ερώτημα ήταν η μεταφορά. Το επίκεντρο των συζητήσεων μας σχετικά με τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου επικεντρώνεται στη χρήση προσωπικών μέσων μεταφοράς: πόσες πτήσεις κάνουμε κάθε χρόνο και πόσα μίλια ανεβαίνουν τα αυτοκίνητά μας. Αν και δεν διαφωνώ ότι πρέπει να προσέχουμε τη χρήση των μεταφορών μας, υπάρχει μια αυξανόμενη συναίνεση ότι πρέπει να ανησυχούμε για το φαγητό στο πιάτο μας τουλάχιστον όσο και για τη βενζίνη που καίμε στα αυτοκίνητά μας. Σωστά. Είπα, το φαγητό στο πιάτο μας.
Σε μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Science, οι ακαδημαϊκοί Poore και Nemecek εξέτασαν τις σχετικές κλιματικές επιπτώσεις μιας ολόκληρης σειράς διαφορετικών τροφίμων. Για να γίνει αυτό, στάθμισαν όλους τους παράγοντες που συνεπάγονται την παραγωγή τροφίμων, συμπεριλαμβανομένης της γης που απαιτείται για την παραγωγή, τη διαδικασία καλλιέργειας και τη μεταφορά. Τα ευρήματα τους είχαν ένα ηχηρό συμπέρασμα: από όλα τα τρόφιμα που εξετάστηκαν, τα τρόφιμα ζωικής προέλευσης έχουν το μεγαλύτερο αποτύπωμα εκπομπών. Προϊόντα όπως το βόειο κρέας, το αρνί, το τυρί, το χοιρινό και τα πουλερικά, και τα αυγά ξεπερνούν τα λαχανικά, τα εσπεριδοειδή, τις πατάτες, τους ξηρούς καρπούς και τα όσπρια. Θα πρέπει να ανησυχούμε για το κρέας, τα αυγά και τα γαλακτοκομικά στο πιάτο μας τουλάχιστον, όσο και για τη βενζίνη που καίμε στα αυτοκίνητά μας. Λοιπόν, πώς σταθμίζει η βιομηχανία της κτηνοτροφίας έναντι της βιομηχανίας μεταφορών, όσον αφορά τον όγκο των παραγόμενων αέριων του θερμοκηπίου;
Ο κτηνοτροφικός τομέας λέγεται ότι είναι υπεύθυνος για περίπου 7,1 δισεκατομμύρια τόνους εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κάθε χρόνο, αριθμός που αντιστοιχεί σε περίπου 14,5% συνεισφορά όλων των ανθρωπογενών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Όπως και ο τομέας των μεταφορών, η βιομηχανία της κτηνοτροφίας παράγει μεγάλη ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα με την καύση ορυκτών καυσίμων, τόσο στην παραγωγή όσο και στη μεταφορά ζώων. Σήμερα, υπολογίζεται ότι το ήμισυ του συνόλου της κατοικήσιμης γης στη Γη χρησιμοποιείται για την παραγωγή τροφίμων, ενώ περίπου το 77% αφιερώνεται ειδικά στη κτηνοτροφία και τα ζώα.
Παρόλο που στο άκουσμα της κλιματικής αλλαγής και της περιβαλλοντολογικής καταστροφής μπορεί να νιώθουμε αβοήθητοι, ή να νιώθουμε ότι όλο αυτό είναι πάνω από εμάς – υπάρχουν τρόποι για να το αλλάξουμε όλο αυτό που συμβαίνει στον πλανήτη μας. Η πρώτη και βασικότερη λύση για να βοηθήσουμε τον πλανήτη μας ξεκινάει από το πιάτο μας και το τι συμπεριλαμβάνουμε μέσα σε αυτό. Η βίγκαν διατροφή είναι ένα από τα βασικότερα όπλα που έχουμε για να σώσουμε τον πλανήτη μας.
Zero Way Of Life 